ഏഴു കടലും കടന്ന്
എഴുന്നുര് നാഗത്തന്മാരെയും കീഴടക്കി,
ഞാന്‍ കൊണ്ട് വന്ന രാജകുമാരിയെ
നീ കാണുക.
ഇവളുടെ മിഴികളില്‍
ഒരു നഷ്ടപ്പെട്ട സാമ്രാജ്യത്തിന്റെ അവശിഷ്ടങ്ങള്‍
തങ്ങി നില്‍ക്കുന്നത് നീ അറിയുന്നില്ലേ?
എവിടെയാണ് നാം അവള്‍ക്കൊരു
പീഠം കൊടുക്കുക?
നമ്മുടെ സത്ത തകര്‍ക്കുന്ന
ഈ ജീര്‍ണതയുടെ പൊയ്മുഖം
നീ എടുത്തു കളയുക.
ആന വിരണ്ടു കയറിയ ആള്‍ക്കൂട്ടം പോലെ
നിന്റെ മുഖം ചിതറുന്നത്‌
ഞാന്‍ അറിയുന്നു.
നോക്കുക...
മലമുകളില്‍ വസന്തം വിരിഞ്ഞിരിക്കുന്നു.
നമുക്ക് നമ്മുടെ ശിരസ്സിലെ
ചിതല്‍ പുറ്റ് തട്ടിക്കൊഴിക്കം !
No comments:
Post a Comment